آیا ما شنونده خوبی هستیم؟

وقتی کسی با شما درباره‌ی موضوعی که به شدت پریشانش کرده و برایش مشکل بوجود آورده است صحبت می‌کند، چگونه گوش می‌کنید؟چگونه صحبت می‌کنید؟

توجه کنید که شما غالبا نمی‌توانید مطمئن باشید کدام راه حل برای او بهتر است. به طور کلی چقدر نسبت به واقعیت مسائل او آگاهی دارید؟

او باید خود نسبت به مشکل و شرایطش بینش یافته باشد و راه حل مناسب را پیدا کند.

می‌توانید به او گوش دهید و کمک کنید مشکلش را بفهمد، احساساتش را بشناسد، نسبت به موقعیت آگاهی کافی پیدا کند و در نهایت تصمیم مناسب بگیرد.

روان شناس برجسته، کارل راجرز، پژوهشی در مورد راه‌های گوش کردن و پاسخ دادن انجام داده است. او طی چند سال چگونگی ارتباط افراد را باهم بررسی کرد و دریافت که 80 درصد پیام‌هایی که بین افراد رد و بدل می شود از انواع ارزیابی، تفسیری، حمایتی، درک و ایجاد تردید و 20 درصد دیگر اتفاقی و بدون اهمیت واقعی است.

به نظر او فراوانی انواع روش‌ها در افراد و موقعیت‌های اجتماعی مختلف« تاجر، زن خانه دار، در مهمانی‌ها و انجمن‌ها » به ترتیب زیر است:

1-     نصیحت و ارزیابی

2-     حمایت و اطمینان‌بخشی

3-     تحلیل و تفسیر

4-     ایجاد تردید با سوال کردن

5-     بازگویی و درک

به نظر راجرز اگر کسی یکی از روش‌های فوق را در 40 درصد موارد به کار برد، دیگران چنین استنباط می‌کنند که او همیشه این طور پاسخ می‌دهد، فرایندی که شبیه کلیشه سازی است.

هیچ یک از پاسخ‌ها بطور مطلق خوب یا بد نیست. افراط یا تفریط در استفاده از آنها یا اشتباه در انتخاب نوع پاسخ، با توجه به موقعیت و فرد است که باعث ناکارآمدی می‌شود. به سادگی می‌توانید با شناسایی نوع پاسخ‌هایتان و تمرین استفاده از همه‌ی انواع مناسب، شیوه پاسخ‌دهی خود را اصلاح کنید.

نویسنده: دکتر ژاله افشاری‌منفرد «روان‌درمانگر تحلیلی»

مرکز مشاوره رها